Habitat 67 – charakterystyczny punkt orientacyjny i architektoniczny krajobrazu nie tylko w Ameryce Północnej, ale także na całym świecie, wyznaczył początek. Początek organicznej, dynamicznej i demokratycznej przestrzeni mieszkalnej, gdzie każdy obywatel ma swoje niepowtarzalne światło i przestrzeń.
To pięknie zaprojektowane i zrealizowane arcydzieło popchnęło zdecydowanie do przodu kariery Moche Sadie i jego zespołu, jak i całą architekturę, która inspiruje do dziś. Te wpływy można znaleźć w zamku Ricardo Boffila (1968), w Nkagin Capsule Tower (1972) Kishō Kurokawy, a nawet ostatnio w projekcie BIG mountain Dwelling (2008).
Nasz projekt zakładał kolejną przebudowę modułu Habitat 67, który był przebudowany wiele razy w przeszłości, tym razem poprzez dodanie warstwy kryjącej do pierwotnego projektu. W efekcie, naszym głównym wyzwaniem było wydobyć z jego przeszłości filozofię projektowania.
Funkcjonalny, ale minimalistyczny design otwartej przestrzeni został więc wybrany jako środek do uzyskania tej koncepcji. Osiągnięto to poprzez usunięcie wszystkich ścian wewnętrznych na rzecz optymalizacji zarządzania światłem i dodając przejrzystości i refleksji szkła do oryginalnych murów odsłoniętych do cementu.
Nowoczesny dotyk ruchomych sześcianów wprowadzono do aranżacji wnętrz mieszkania, przywołując fakt, że oba te pola wiszące mogą osiągnąć równowagę na tle przemieszczającej się wody. Rozmowa między wnętrzem, a zewnętrznym światem została następnie przywrócona w tej nowoczesnej i bardzo współczesnej wersji wiszących ogrodów.
Integracja walorów podmiejskiego domu z miejskim wieżowcem przez czynnik prefabrykowanych form został rewolucyjną koncepcją, ponownie przemyślanym projektem budynku mieszkalnego w roku 1967; a my reaktywowaliśmy tę koncepcję w nieważkości i panoramicznym środowisku wiszącego betonu w 2015 roku.
Zdjęcia: Adrien Williams & Gorgin Fazli
Projekt: Studio Practice
Lokalizacja: Montreal, Kanada
Koncepcja: Marie-Pierre Auger Bellavance
Projektant oświetlenia: Gorgin Fazli
Rok powstania projektu i realizacji: 2015
Via: www.archdaily.com
